Czy zastanawialiście się kiedyś, dlaczego śpimy? Ile czasu poświęcacie na sen? Jesteście skowronkami, które lubią wcześnie kłaść  się spać i wcześnie wstawać, czy sowami, które z kolei postępują odwrotnie – późno się kładą i późno wstają? Poświęcacie czas na odpoczynek i śpicie dobrze, czy jesteście w ciągłym biegu?

Kiedy w zapowiedziach Wydawnictwa Poznańskiego zobaczyłam książkę „Polscy poszukiwacze złota”, pomyślałam, że musi to być ciekawy temat! Historia kalifornijskiej gorączki złota od dawna mnie fascynowała, poświęcone jej wątki w powieściach i filmach wyłapywałam z zaangażowaniem. O tym, że Polacy również poszukiwali złota miałam niewielką wiedzę. Książka Mateusza Będkowskiego „Polscy poszukiwacze złota” miała mi jej dostarczyć.

Aleja Minionych Czasów jest miejscem, w którym chciałabym mieszkać. I mówię to nie z perspektywy małej dziewczynki, jaką jest bohaterka książki „Mademoiselle Oiseau” lecz dorosłej już (o zgrozo!) kobiety! Sama Mademoiselle zaś, jest taką osobą, którą z pewnością wzięłabym sobie za wzór do naśladowania.

Wiosna przywitała nas przepiękną pogodą, co powoduje tęsknotę za czytaniem w plenerze. Jakże się ucieszyłam, na te ciepłe promyki słońca! Już w myślach snułam plany, gdzie spędzić cieplutkie popołudnie i z jaką książką… A uwierzcie, że kwiecień daje nam ku temu mnóstwo powodów. Zapowiedzi na ten miesiąc są wyjątkowo interesujące!

„Piękna i Bestia” była pierwszą książką, po którą sięgnęłam w bibliotece. Była to też pierwsza książka, którą przeczytałam z własnej nieprzymuszonej woli. Przeczytałam – warto dodać – w jeden dzień, tak mną zawładnęła. Oczywiście z lektury zapamiętałam niewiele, pamiętam natomiast towarzyszące jej uczucie euforii i wzniosłości. Kiedy jednak przestajemy być dziećmi i stajemy się dorosłymi, wiele rzeczy zmienia się razem z nami. Ulubiona guma do żucia traci smak, chipsy stają się niezdrowe, a „Piękna i bestia” przeistacza się w maniakalną opowieść, która prędzej mogłaby się stać koszmarem z najdziwniejszych snów, niż piękną opowieścią o miłości.

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak wiele bylibyście w stanie poświęcić, by spełnić swoje marzenie? Jak wiele dzięki temu zyskać lub jak wiele… stracić? Czy marzenia mają w ogóle jakąś wygórowaną cenę, którą jesteśmy w stanie za nie zapłacić? Kiedy należy powiedzieć sobie “STOP”, wrócić do rzeczywistości i zaprzestać gonitwy za tym, co nieosiągalne? W swojej najnowszej książce pt. “Pierwsza osoba” Richard Flanagan stara się znaleźć odpowiedź na te pytania.

“Serce i pazur” to najnowsza książka Simony Kossak, wydana przez Wydawnictwo Marginesy.
Dotychczas czytałam dwie książki autorstwa zamieszkałej w Dziedzince Simony Kossak – ekscentryczki, która jadała obiad przy stole z dzikiem i bawiła się jak gdyby nigdy nic z rysiem. Tymi dwiema książkami były napisana z rozmachem „Saga Puszczy Białowieskiej” i druga, księga dziwów zatytułowana „O ziołach i zwierzętach”. Z początkiem marca tego roku dzięki uprzejmości Wydawnictwa Marginesy trafiła do mnie kolejna książka, poświęcona uczuciom zwierząt – „Serce i pazur”, która jest całkowicie inna, niż te dwie wyżej wymienione, z którymi miałam okazję zapoznać się wcześniej. Dlaczego?

Marzec, marzec… czyli wiosna! W końcu będzie można poczytać w plenerze. I co Wy na to? Bo ja się ogromnie, ogromnie cieszę! Brakuje mi słońca, wiosennego deszczu, lżejszego płaszcza i kwiatów w ogrodzie. Nie mogę się doczekać, aż to wszystko się pojawi i zdecydowanie humor poprawia mi myśl, że już niedługo kwiecień, a później maj… no i będzie lato, to czego moja dusza pragnie najbardziej.
A co będziemy czytać wiosną? Wiosną wysyp nowości – świetna literatura faktu, ale i parę perełek z innych kategorii. Spójrzcie sami.