Dotychczas czytałam dwie książki autorstwa zamieszkałej w Dziedzince Simony Kossak – ekscentryczki, która jadała obiad przy stole z dzikiem i bawiła się jak gdyby nigdy nic z rysiem. Tymi dwiema książkami były napisana z rozmachem „Saga Puszczy Białowieskiej” i druga, księga dziwów zatytułowana „O ziołach i zwierzętach”. Z początkiem marca tego roku dzięki uprzejmości Wydawnictwa Marginesy trafiła do mnie kolejna książka, poświęcona uczuciom zwierząt – „Serce i pazur”, która jest całkowicie inna, niż te dwie wyżej wymienione, z którymi miałam okazję zapoznać się wcześniej. Dlaczego?

Marzec, marzec… czyli wiosna! W końcu będzie można poczytać w plenerze. I co Wy na to? Bo ja się ogromnie, ogromnie cieszę! Brakuje mi słońca, wiosennego deszczu, lżejszego płaszcza i kwiatów w ogrodzie. Nie mogę się doczekać, aż to wszystko się pojawi i zdecydowanie humor poprawia mi myśl, że już niedługo kwiecień, a później maj… no i będzie lato, to czego moja dusza pragnie najbardziej.
A co będziemy czytać wiosną? Wiosną wysyp nowości – świetna literatura faktu, ale i parę perełek z innych kategorii. Spójrzcie sami.

Debiutancką powieść Marlona Jamesa wydawcy odrzucili aż 78 razy. Zaraz po opublikowaniu stało się o niej bardzo głośno – znalazła się m.in. wśród finalistów Los Angeles Times Book oraz Commonwealth Writers’ Prize. W kilkadziesiąt lat później jej autor dostał nagrodę Bookera za „Krótką historię siedmiu zabójstw”. Życie jest zaskakujące, tym bardziej życie opowieści. Kiedy przeczytałam tę informację na okładce „Diabła Urubu” zastanawiałam się, jak to się stało, że choć tyle razy sponiewierana przez wydawnictwa, powieść w końcu trafiła do czytelników, a jej autor stał się jednym z kluczowych twórców tej epoki?

Auschwitz to zdecydowanie nie jest łatwy temat. O tym, co tam naprawdę się wydarzyło, wiedzą tylko ci, którzy tam byli. Pamięć, o tych wydarzeniach, a szczególnie o eksperymentach dokonywanych na ludzkości, z czasem będzie się zacierać. Osoby, które były więźniami wkrótce wymrą, a nam pozostaną tylko te jakże mizerne próby odtworzenia ich codziennej – obozowej – rzeczywistości. Dlaczego mizerne? Bo żadna, nawet najdokładniejsza książka, nie jest w stanie przelać na papier strachu tych ludzi ich bólu i cierpienia, ich niemego krzyku, który rozpościerał się w ich sercach, tęsknoty za domem, za rodziną, za kromką świeżego chleba. Książek obozowych nie potrafię odczytać inaczej, jak przestrogi dla nas, czytelników, by ludzie ludziom już więcej nie zgotowali tego samego losu. Jest to oczywiście również hołd dla poległych i dla tych, co przeżyli. Jednak nawet i to nie wynagrodzi im straconych lat.

Znalezienie idealnego prezentu dla drugiej połówki nie jednej osobie może spędzić sen z powiek. Sprawa staje się troszeczkę łatwiejsza, gdy nasza druga połówka lubi… czytać książki. No dobrze, ale to, że ktoś czyta, to przecież jeszcze nie żaden konkret… Jak dowiedzieć się, którą książkę ta osoba chciałaby akurat dostać? Bo przecież jeżeli ktoś sam często kupuje sobie książki (albo je dostaje), a dodatkowo w rozmowach wymienia kilkanaście tytułów – łatwo o pomyłkę. A może by tak kupić książkowy gadżet? Ale jaki? Zakładkę? To chyba zbyt banalne?
Właśnie z okazji walentynek przygotowałam dla Was zestawienie 5 najciekawszych pomysłów na upominek dla książkoholika. Jesteście ciekawi? Do dzieła!

Była już część pierwsza i część druga. W sumie znalazłam dla Was aż 26 ciekawostek o pisarzach. Czas i na część trzecią, choć jestem pewna, że ten cykl jeszcze się pojawi. Wszak każda nowa książka obnaża przed nami nowe tajemnice i zaprasza do zwiedzenia nowego, fascynującego kraju… Dziś krócej, za to jeszcze ciekawiej… No to co? Nie ma co zwlekać, zaczynajmy! Czas zobaczyć, co tam w trawie piszczy

Cześć! Nadszedł luty, a więc i pora na nowe zapowiedzi wydawnicze. W lutym ukaże się trochę perełek – wygląda na to, że wydawnictwa nabierają rozpędu na nowy rok. Po które z tych książek sięgniecie?

Robienie list książkowych na Nowy Rok i wakacje w moim przypadku nic nie daje. Wybieram książki, które naprawdę chcę przeczytać i to od bardzo dawna, ale w zalewie egzemplarzy recenzenckich i braku czasu, jakoś nie udaje mi się po nie sięgnąć. Wyobraźcie sobie, że 2 lata temu pisałam, że w lato przeczytam “Lśnienie”. I wiecie co? Przeczytałam je dopiero teraz! Lepiej późno niż wcale, ale i tak ten fakt napawa mnie lekkim zniesmaczeniem. Na co więc robić listy i planować lektury, skoro życie weryfikuje plany? W tym roku postanowiłam zmienić podejście i zamiast wypisać dokładnie listę książek, z którymi chcę się zapoznać, wybrałam 10 autorów, po których sięgnę.