“Podziemie. Świat pod naszymi stopami” to tytuł, który od razu przyciągnął moją uwagę, choć przyznam szczerze, że nie miałam pojęcia, czego się po nim spodziewać! Jesteśmy przyzwyczajeni, by patrzeć przed siebie. W pędzie codzienności nie doświadczamy wielu okazji, by rozejrzeć się za tym, co panuje dookoła. Niektórzy z nas są jednak marzycielami i chodzą “z głową w chmurach”, marzycielsko spoglądają w niebo, obserwują obłoki przesuwające się po nim. Inni zadzierają nosa i spoglądają na wszystkich z góry. Jednak jest też wśród nas taka cząstka, która przygnębiona jakimś problemem lub onieśmielona, wbija wzrok w swoje stopy. Przyznajcie jednak szczerze: czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co znajduje się pod nimi? Czy stojąc na przystanku autobusowym, czekając na pociąg, przechodząc przez pasy, pomyśleliście o tym, co znajduje się pod ziemią? Jak wygląda świat pod naszymi stopami? Jeśli jesteś tego ciekaw, ta książka jest właśnie dla Ciebie!

“W lesie Baby Jagi. Baśnie rosyjskie” to przeznaczony dla najmłodszych zbiór baśni i bajek naszych wschodnich sąsiadów. Lubię poznawać literaturę z różnych zakątków świata – jest to dla mnie przygoda prawie tak samo ciekawa, jak odległa podróż. Ta pozycja wydała mi się tym bardziej interesując, bo jest skierowana do dzieci. Ta niezwykle fascynująca i barwna kultura rosyjska jest nam zatem podana w nieco inny sposób – czujemy, jakbyśmy przenieśli się do chatki starej babki, która przy misce aromatycznej zupy snuje swoje opowieści. Przedstawia bajki, które powtarzała już tysiące razy – swoim dzieciom, wnukom i prawnukom. Zostajemy wchłonięci w ten świat, który często bywa okrutny i zły, ale jak to w bajkach bywa – wszelkie przygody mają dobre zakończenie. Zapraszam Was w tę podróż razem ze mną!

“Kąkol” to najnowsza powieść Zośki Papużanki. Muszę przyznać, że podchodziłam do niej z rezerwą, ponieważ jej poprzednia książka – “Przez” – nie wzbudziła mojego zachwytu. Tym razem było jednak inaczej – autorka zabiera nas na polską wieś, gdzie bohaterami są członkowie wielopokoleniowej rodziny. Nie tylko upalne lato powoduje, że jest tam duszno, jak w kotle – to zasługa panującej wśród ludzi atmosfery. Papużanka dotykając tego ponadczasowego tematu, jakim są rodzinne relacje, dostarcza nam nie lada uczty i udowadnia, że jak nikt potrafi snuć świetne opowieści.

“Niepokój przychodzi o zmierzchu” to jedna z nielicznych książek, które musiałam naprawdę długo “przetrawić”, przemyśleć i po której musiałam równie długo… odpocząć.

W jednej z ostatnich recenzji – mowa dokładnie o “Domu Holendrów” – napisałam, że pochwalne recenzje i nagrody, jakie uzyskała dana książka, bardzo zachęcają mnie do jej przeczytania. Odwrotnie, niż u większości z Was. Wiele osób twierdzi, że zachwyty na okładce powodują, że do książki podchodzi się z jeszcze większym dystansem. Tymczasem ja mam zupełnie inaczej – chcę sprawdzić, co w trawie piszczy i skąd ten cały hałas…

Tak było i w tym przypadku, kiedy skusiłam się na przeczytanie powieści nagrodzonej Międzynarodową Nagrodą Bookera 2020. “Niepokój przychodzi o zmierzchu” z pewnością wzbudza zainteresowanie – jest to powieść kontrowersyjna, odważna i bezkompromisowa. Musiała swoje odleżeć na półce, abym mogła zebrać myśli i napisać o niej parę słów. Czy po jej przeczytaniu zmienię swoje nastawienie do okładkowych “ochów” i “achów”?

“Mała księżniczka” to kolejna książka Frances Hodgson Burnett, po którą miałam okazję sięgnąć. Parę tygodni wcześniej czytałam “Tajemniczy Ogród” w ramach cyklu przypominania sobie i poznawania literatury dziecięcej. To było bardzo udane ponowne spotkanie, dlatego też kolejny tytuł przykuł moją uwagę.
Tę przepiękną opowieść o małej dziewczynce pochłonęłam w zaledwie dwa dni. To książka, która uczy dobra i pokrzepia w najtrudniejszych momentach. A widzieliście, jak cudownie jest wydana? Spójrzcie tylko poniżej!

“Dom Holendrów” to powieść nominowana do Nagrody Pulitzera i jedna z najważniejszych książek 2019 roku według “New York Timesa” i “Time’a”.
Wiele osób, widząc takie wyróżnienia, czuje się tylko zniechęcona do lektury. Ja – wręcz przeciwnie. Kieruje mną ciekawość, by sprawdzić, co w trawie piszczy. Lubię czytać książki nominowane do wielkich nagród lub zdobywające je – zawsze pragnę się dowiedzieć, co było w nich wyjątkowego, aby w taki sposób je wyróżnić.

“Dom Holendrów” to przede wszystkim opowieść o rodzinie. Ann Patchett tworzy jej portret, zmienia zwyczajne, nudne w życie w coś magicznego. To właśnie w tym tkwi cały sekret tej książki – to dlatego, nie można się od niej oderwać.

“Dwie samotności. Dialog Mistrzów” to niepublikowany wcześniej zapis rozmowy dwóch wielkich pisarzy – Gabriela Garcii Marqueza oraz Mario Vargasa Llosy. Jako ogromna pasjonatka literatury iberoamerykańskiej, ten tytuł od razu zdobył moją uwagę. Tę książkę połknęłam do porannej herbatki (dosłownie!). Dostałam ją od kuriera o 9, a o 11 już ją odkładałam, po przeczytaniu ostatniego zdania. Po prostu musiałam ją mieć – myślę, że wiecie, o co mi chodzi. Gabriel Garcia Marquez jest moim ulubionym pisarzem, dlatego zapis tej intelektualnej rozmowy musiał znajdować się w mojej domowej biblioteczce.

Ta książka znalazła się na liście bestsellerów Księgarni Tania Książka, dzięki której miałam okazję ją przeczytać, a teraz chcę Wam o niej opowiedzieć.

“Opowiadania prawie wszystkie” to zbiór wielu opowiadań Edgara Allana Poego – prekursora horroru i opowiadań detektywistycznych. Zakochałam się w tym wydaniu, kiedy tylko je zobaczyłam! Bardzo  żałowałam, że ta książka nie została wydana w listopadzie – miesiącu, który jest tak ponury, że uważam go za idealny, do czytania takich rzeczy! A jednak ten początek wiosny mamy deszczowy i zimny, toteż pogoda dopasowała się do klimatu książki… Przyznam szczerze, że to pierwsze moje spotkanie z tym autorem, choć już od dłuższego czasu miałam go na swojej liście.

Poe żył krótko i burzliwie, zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach, pozostawiając ogromny dorobek literacki. Fascynował go temat śmierci, zjawisk nadprzyrodzonych, zabójstw popełnianych z zimną krwią i funkcjonowania ludzkiej psychiki. Do tej pory oddziałuje na współczesną kulturę, inspirując pisarzy, malarzy czy też reżyserów.