“Wielkie Księstwo Groteski” to najnowsza książka Szczepana Twardocha, zawierająca teksty, które powstały przez ostatnie 5 lat. Uwielbiam obcować z intelektem tego autora, lubię jego język – cięty, ironiczny, wyrafinowany. Sięgnęłam po tę pozycję z największą przyjemnością i dawkowałam ją sobie. Oto zbiór felietonów na tematy, które interesowały i poruszały Polaków od 2016 roku.

“Kosmos. Dziesięć rzeczy, które należy o nim wiedzieć” to książka, która od razu mnie zainteresowała! Nie mam pojęcia o astronomii, prawdopodobnie nigdy w życiu tego wszystkiego nie zrozumiem, ale… lubię czytać o interesujących rzeczach! A cóż może być bardziej interesującego, niż niebo nad nami i wszystkie jego tajemnice?

To świetna pozycja dla każdego, kto choć w małej części chciałby zgłębić tajemnice kosmosu. A może zastanawialiście się kiedyś, czy “obcy istnieją”? Jeśli tak, to również powinniście przeczytać. W skrócie: to książka właśnie dla takich amatorów, jak ja. Bez wiedzy i prawdopodobnie bez wolnego czasu, w którym można by ją zdobyć, za to ciekawych. To wiedza podana w pigułce. Tu znajdziecie odpowiedzi na 10 najbardziej nurtujących ludzkość pytań.

“Moja kuzynka Rachela” to kolejna, po “Rebece” , powieść Daphne du Maurier, którą miałam okazję przeczytać. Nie muszę Wam chyba przypominać, jak bardzo podobają mi się wydania książek z serii Butikowej Wydawnictwa Albatros? Nie inaczej było przy tym tytule. “Moja kuzynka Rachela” to książka, której nie oprze się żadna okładkowa sroka. Piękna obwoluta zachęca do poznania wnętrza – a te jest dość tajemnicze, odrobinę mroczne, pełne skrywanych między kartkami sekretów. To historia nieoczywista, wypełniona po brzegi niejasnościami i przeciwieństwami. Autorka do samego końca bawi się z czytelnikiem w kotka i myszkę. Lubię takie intelektualne zabawy – tym bardziej, jeśli nie brakuje przy nich przyjemności czerpanej z poznawania opowieści.

“Pacjenci” to opowieść o rozwoju jednej z najbardziej fascynujących dziedzin medycyny: transplantologii. Jest to książka bliska każdemu z nas, jej bohaterami są bowiem nie lekarze, którzy dokonują cudów, lecz pacjenci. Zwykli ludzie, którzy dostali nadzieję i postanowili zaryzykować swoim życiem. To właśnie dzięki nim medycyna się rozwinęła; możemy liczyć na przeszczepy, często ratujące życie lub umożliwiające normalne funkcjonowanie.

Każdy z nas był, jest i będzie pacjentem. Łatwo jest nam zatem zrozumieć emocje, obawy i uczucia, które przeżywali ludzie opisywani przez Thorwalda. Niełatwo natomiast wykazać się taką odwagą, na jaką ich było stać – być gotowym na pozostawienie wszystkiego, w imię nauki i tej odrobiny nadziei, która migotała jak spadająca gwiazda.

“Pacjenci” to pierwsza książka Jürgena Thorwalda, po którą sięgnęłam i chyba nie mogłam dokonać lepszego wyboru!

“Doberman” to powieść z gatunku “true crime”, która opowiada o seryjnym mordercy, potworze z Nowokuźniecka, kanibalu – Aleksandrze Spiesiwcewie, któremu w zabójstwach pomagała matka… Te wydarzenia są straszne i chore, ponieważ wydarzyły się naprawdę.

“Doberman” to najmocniejsza rzecz, jaką napisałem – mówi Jacek Piekiełko. Jak możecie sobie wyobrazić, to tylko zachęciło mnie do lektury. Po opowieści o seryjnych mordercach sięgam w ciemno, mimo że nie pozwalają później w nocy zmrużyć oka.

Wcześniej czytałam dwie powieści Piekiełko: “Niewidocznych” oraz ich kontynuację – “Wymazanych“. Przyznaję jednak, że nie można ich porównać do “Dobermana”. To zupełnie inny poziom pisarstwa Jacka Piekiełko, inna kreacja bohaterów i dynamika fabuły – ale o tym przekonacie się sami podczas lektury!

“Święto ognia” to najnowsza powieść Jakuba Małeckiego. Zawsze z wyczekiwaniem wypatruję jego nowych książek i mam wobec nich wysokie oczekiwania. Jako że nie udało mi się przeczytać “Horyzontu” (z tematyką nie jest mi całkiem po drodze), byłam ciekawa w jakim stylu powróci Małecki. “Nikt nie idzie” – ostatnia przeczytana przeze mnie powieść autora – bardzo się różniła od mojej ulubionej “Rdzy“. Wyczekiwałam więc niesamowitej lektury, czegoś nadzwyczajnego, tego charakterystycznego dreszczyku emocji, niepowtarzalnych wrażeń. W “Święcie ognia” Małecki porusza wiele tematów: straty, samoakceptacji, walki z własnymi ambicjami, miłości i tęsknoty. To powieść, którą czyta się w jeden dzień.

“Milczący zamek” to powieść dokładnie taka, jaką lubię – pełno w niej tajemnic i skrywanych uczuć, bohaterów z pazurem, a akcja dzieje się w tle starego, ponurego dworu. Tu duchy szepczą swoje historie, a gęsta i lepka angielska mgła przykrywa grubym szalem ich słowa, nie pozwalając im wydostać się na powierzchnię. Dajcie się ponieść tej historii – poznajcie opowieść o trzech siostrach, mrocznym domostwie i krzywdzie, która pomimo upływu czasu nie zdążyła wyblaknąć.

“Zbrodnia Lorda Artura Saville” to książka zupełnie inna, niż się spodziewałam. Klasyka, ale nie taka, do jakiej jesteśmy przyzwyczajeni. Nie znam zbyt dobrze twórczości Oscara Wilde’a. Przyznam szczerze, że miałam okazję przeczytać jedynie “Portret Doriana Graya” i to dosyć dawno – w licealnych czasach. W tym zbiorze nowel autor znacząco uśmiecha się do czytelnika i puszcza do niego oko. Nie ma tu przewidywalnej fabuły, jaką zwykle spotykamy w powieściach klasycznej, nie będziecie się też nudzić. Gwarantuję, że czasem powieje grozą, a czasem ubawicie się po pachy!