“Portret w sepii” to druga część cyklu “Dom duchów” autorstwa chilijskiej pisarski Isabel Allende. Uwielbiam sagi rodzinne, tym bardziej, jeśli tłem dla wydarzeń jest Ameryka Południowa. Wielokrotnie powtarzałam już, że winny temu jest Gabriel Garcia Marquez – to on rozkochał mnie w realizmie magicznym i ten południowoamerykańskiej otwartości na drugiego człowieka. Po taką literaturę sięgam w ciemno – jestem pewna jej wysokiej jakości i gwarantowanej literackiej uczty. Tak też było tym razem. Co więcej – znałam już bohaterów z poprzednich części, więc cieszyłam się na ponowne spotkanie z nimi.

“Cztery muzy” to opowieść o wyjątkowych kobietach, które były natchnieniem dla Egona Schielego. Tak samo odważne i kontrowersyjne, jak on inspirowały go w życiu i w malarstwie. Dzięki tej książce te barwne postaci w końcu mogą wyjść z cienia, który rzucał na nie geniusz Schielego. Adele, Edith, Wally i Gertrude – charyzmatyczne, pełne pasji, miłości i nieszczęścia. Żadna z nich nie wyszła cało z własnej obsesji na punkcie Egona. Jaką historię kryją postaci z obrazów Egona Schielego?

“Cztery muzy” to debiut literacki Sophie Haydock, za który otrzymała Impress Prize for New Writers. To również nowość w serii butikowej Wydawnictwa Albatros.

“Stary człowiek i morze” to klasyka, która została niedawno wydana przez Wydawnictwo Marginesy w nowej szacie graficznej. Jest to wspaniała okazja, by powrócić do tej lektury, bo klasyka zawsze się obroni. Ostatni raz “Starego człowieka i morze” czytałam w liceum, byłam zatem ciekawa, jak teraz, po latach, odbiorę i zrozumiem książkę.

Mam wrażenie, że sam Hemingway jest już dziś dosyć zapomniany i niedoceniany, dlatego niezwykle cieszy mnie powrót do jego dzieł. W tak pięknych wydaniach, które aż proszą się, by postawić ja na półce, jeszcze przyjemniej się go czyta.

“Życie Violette” to w ostatnim czasie jedna z najpopularniejszych książek na polskim bookstagramie. Widziałam ją niemalże u wszystkich, których bacznie śledzę, dlatego sama w końcu postanowiłam ją przeczytać. Jeśli zdecydujecie się pójść moim śladem, muszę Was ostrzec – ta historia prawdopodobnie Was oczaruje!

“Życie Violette” to opowieść obfitująca w klimat francuskiej prowincji. Jej bohaterką jest kobieta, która po wielu ciężkich przeżyciach marzy o tym, by rozkwitnąć na nowo. Walkę o siebie podejmuje w zaciszu starego cmentarza… Czy tam, wśród zmarłych, uda jej się pożegnać z duchami z przeszłości?

“Lincoln Highway” to najnowsza powieść Amora Towlesa, która skradła moje serce. Już po przeczytaniu samego opisu wiedziałam, że będzie mi się podobać! Teraz, będąc już po lekturze, uważam, że spośród wszystkich wydanych w Polsce powieści autora, do tej jest mi najbliżej.

Akcja dzieje się w niesamowicie barwnej Ameryce lat ’50. To czas świetności Sinatry i pastelowych studebakerów na ulicach. Ten, którym porusza się główny bohater, jest błękitny. To właśnie do niego pakuje całe swoje dotychczasowe życie i razem z młodszym bratem rusza w szaloną podróż do Kalifornii. Czy uda im się uciec od problemów i rozpocząć życie na nowo?

“Młodość” to kolejna perełka Wydawnictwa Literackiego z niepowtarzalnymi ilustracjami Lisy Aisato. Przyznaję się bez bicia, że gdyby nie te ilustracje, pewnie umknęłaby mi ta książka gdzieś w gąszczu zapowiedzi literackich. Gdy widzę na okładce informację, że “ilustrowała Lisa Aisato” to… po prostu muszę ją mieć! “Młodość” jest świetna – pod względem treści i rysunków, bez dwóch zdań warto po nią sięgnąć.

“Czarne mleko” to kolejne przepięknie wydane dzieło Elif Shafak. Tym razem Wydawnictwo Poznańskie serwuje nam nie powieść, lecz swego rodzaju esej, rozprawę. Autorka porusza tu wiele tematów, lecz najważniejszym z nich jest macierzyństwo. Kiedy jest się gotowym do bycia matką? Jak pogodzić twórczość z wychowywaniem dziecka? Czy każda kobieta powinna zostać matką? Czy stanie się nią jest równoznaczne ze zrezygnowaniem z siebie? Shafak rozkłada wszystkie te problemy na czynniki pierwsze, prowadząc długą dyskusję z samą sobą. To pozycja, która trafiła do mnie w idealnym momencie dzięki księgarni internetowej Tania Książka.

“Niedaleko pada jabłko” to najnowsza powieść Liane Moriarty pokazująca, że z rodziną to dobrze… wychodzi się na zdjęciach. Wszyscy znamy to powiedzenie – bo choć rodzice i rodzeństwo powinni być nas najbliższymi osobami, to w relacjach z nimi bywa naprawdę różnie. Niewielu jest szczęściarzy, którzy mogą pochwalić się fantastyczną rodziną, na której mogą polegać. Większość osób oddala się od domu rodzinnego coraz bardziej od momentu dorastania. Z czasem, gdy zakładamy swoją rodzinę, mniej jest tych chwil poświęconych rodzicom, braciom, siostrom… Podobnie jest w przypadku rodziny Delaney’ów. Mimo że wszyscy mają ich za wzór i ideał, tak naprawdę w tej szalonej machinie wiele elementów jest już popsutych…