“Jeże. Najeżona kłopotami namiętność” to kolejna perełka z serii EKO Wydawnictwa Marginesy! Bardzo lubię tę serię i skrupulatnie kolekcjonuję wszystkie egzemplarze. Nie dość, że przekazują ogrom wiedzy zaserwowanej w bardzo przystępny sposób, to cudownie wyglądają razem na półce! Tym razem głównymi bohaterami są właśnie jeże – dość popularne i powszechne w Polsce ssaki… Lecz powiedzcie sami: co tak naprawdę wiecie o jeżach? Aby wzbogacić swoją wiedzę, koniecznie przeczytajcie książkę… ale zanim to zrobicie, zapoznajcie się również z tą recenzją.

“Na zawsze w lodzie. Śladami tragicznej wyprawy Johna Franklina” to reportaż, który zwrócił od razu moją uwagę. Dawno temu czytałam “Ekspedycję“, która bardzo mnie pochłonęła. Pamiętam, że byłam pod urokiem tej książki przez kilka tygodni… To świadectwo z jednej strony ogromnego cierpienia i straty, z drugiej zaś wielkiej pasji i dążenia do osiągnięcia tego, co wydaje się niemożliwe. Dokładnie tak samo jest w przypadku “Na zawsze w lodzie” O. Beattiego i J. Geiger. Kimże byśmy byli bez wielkich odkryć geograficznych? Bez wątpienia należą do nich również próby eksploracji surowej i wrogiej Północy. Fascynują mnie te wyprawy, widzę w nich wielki upór i siłę ludzi… zwykłych ludzi. Tę książkę przeczytałam z ogromną przyjemnością, dziś chciałabym opowiedzieć o niej nieco więcej.

“Podziemie. Świat pod naszymi stopami” to tytuł, który od razu przyciągnął moją uwagę, choć przyznam szczerze, że nie miałam pojęcia, czego się po nim spodziewać! Jesteśmy przyzwyczajeni, by patrzeć przed siebie. W pędzie codzienności nie doświadczamy wielu okazji, by rozejrzeć się za tym, co panuje dookoła. Niektórzy z nas są jednak marzycielami i chodzą “z głową w chmurach”, marzycielsko spoglądają w niebo, obserwują obłoki przesuwające się po nim. Inni zadzierają nosa i spoglądają na wszystkich z góry. Jednak jest też wśród nas taka cząstka, która przygnębiona jakimś problemem lub onieśmielona, wbija wzrok w swoje stopy. Przyznajcie jednak szczerze: czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co znajduje się pod nimi? Czy stojąc na przystanku autobusowym, czekając na pociąg, przechodząc przez pasy, pomyśleliście o tym, co znajduje się pod ziemią? Jak wygląda świat pod naszymi stopami? Jeśli jesteś tego ciekaw, ta książka jest właśnie dla Ciebie!

“W lesie Baby Jagi. Baśnie rosyjskie” to przeznaczony dla najmłodszych zbiór baśni i bajek naszych wschodnich sąsiadów. Lubię poznawać literaturę z różnych zakątków świata – jest to dla mnie przygoda prawie tak samo ciekawa, jak odległa podróż. Ta pozycja wydała mi się tym bardziej interesując, bo jest skierowana do dzieci. Ta niezwykle fascynująca i barwna kultura rosyjska jest nam zatem podana w nieco inny sposób – czujemy, jakbyśmy przenieśli się do chatki starej babki, która przy misce aromatycznej zupy snuje swoje opowieści. Przedstawia bajki, które powtarzała już tysiące razy – swoim dzieciom, wnukom i prawnukom. Zostajemy wchłonięci w ten świat, który często bywa okrutny i zły, ale jak to w bajkach bywa – wszelkie przygody mają dobre zakończenie. Zapraszam Was w tę podróż razem ze mną!

“Kąkol” to najnowsza powieść Zośki Papużanki. Muszę przyznać, że podchodziłam do niej z rezerwą, ponieważ jej poprzednia książka – “Przez” – nie wzbudziła mojego zachwytu. Tym razem było jednak inaczej – autorka zabiera nas na polską wieś, gdzie bohaterami są członkowie wielopokoleniowej rodziny. Nie tylko upalne lato powoduje, że jest tam duszno, jak w kotle – to zasługa panującej wśród ludzi atmosfery. Papużanka dotykając tego ponadczasowego tematu, jakim są rodzinne relacje, dostarcza nam nie lada uczty i udowadnia, że jak nikt potrafi snuć świetne opowieści.

“Niepokój przychodzi o zmierzchu” to jedna z nielicznych książek, które musiałam naprawdę długo “przetrawić”, przemyśleć i po której musiałam równie długo… odpocząć.

W jednej z ostatnich recenzji – mowa dokładnie o “Domu Holendrów” – napisałam, że pochwalne recenzje i nagrody, jakie uzyskała dana książka, bardzo zachęcają mnie do jej przeczytania. Odwrotnie, niż u większości z Was. Wiele osób twierdzi, że zachwyty na okładce powodują, że do książki podchodzi się z jeszcze większym dystansem. Tymczasem ja mam zupełnie inaczej – chcę sprawdzić, co w trawie piszczy i skąd ten cały hałas…

Tak było i w tym przypadku, kiedy skusiłam się na przeczytanie powieści nagrodzonej Międzynarodową Nagrodą Bookera 2020. “Niepokój przychodzi o zmierzchu” z pewnością wzbudza zainteresowanie – jest to powieść kontrowersyjna, odważna i bezkompromisowa. Musiała swoje odleżeć na półce, abym mogła zebrać myśli i napisać o niej parę słów. Czy po jej przeczytaniu zmienię swoje nastawienie do okładkowych “ochów” i “achów”?

“Mała księżniczka” to kolejna książka Frances Hodgson Burnett, po którą miałam okazję sięgnąć. Parę tygodni wcześniej czytałam “Tajemniczy Ogród” w ramach cyklu przypominania sobie i poznawania literatury dziecięcej. To było bardzo udane ponowne spotkanie, dlatego też kolejny tytuł przykuł moją uwagę.
Tę przepiękną opowieść o małej dziewczynce pochłonęłam w zaledwie dwa dni. To książka, która uczy dobra i pokrzepia w najtrudniejszych momentach. A widzieliście, jak cudownie jest wydana? Spójrzcie tylko poniżej!

“Dom Holendrów” to powieść nominowana do Nagrody Pulitzera i jedna z najważniejszych książek 2019 roku według “New York Timesa” i “Time’a”.
Wiele osób, widząc takie wyróżnienia, czuje się tylko zniechęcona do lektury. Ja – wręcz przeciwnie. Kieruje mną ciekawość, by sprawdzić, co w trawie piszczy. Lubię czytać książki nominowane do wielkich nagród lub zdobywające je – zawsze pragnę się dowiedzieć, co było w nich wyjątkowego, aby w taki sposób je wyróżnić.

“Dom Holendrów” to przede wszystkim opowieść o rodzinie. Ann Patchett tworzy jej portret, zmienia zwyczajne, nudne w życie w coś magicznego. To właśnie w tym tkwi cały sekret tej książki – to dlatego, nie można się od niej oderwać.