“Raport W” to kolejny komiks, na który warto zwrócić uwagę. Jako dziecko nigdy nie przepadałam za komiksami, wydawały mi się one zarezerwowane dla chłopców. Tymczasem jako dorosła – przepadłam! A to wszystko jest sprawką Wydawnictwa Marginesy, które pozwoliło mi zapoznać się z tą formą snucia opowieści bliżej.

Kolejnym komiksem, który wpadł w moje ręce i który mam zaszczyt omówić tu na blogu jest “Raport W”. Żałuję, że takich książek nie poleca się młodzieży w szkole średniej. O ile ciekawsza byłaby wtedy nauka historii!

“Raport W” to opowieść o prawdziwej historii Witolda Pileckiego i jego misji w obozie koncentracyjnym w Auschwitz.

“Tajemnica rodzinna z Żydami w tle” to książka inna od wszystkich. Mam to szczęście, że w czasie wojny moja rodzina pomagała Żydom. Nie znam dokładnie tej historii, lecz wiem, że dziadek ukrywał kogoś u siebie na strychu. Irena Wiszniewska prosi jednak o opowieści z tej drugiej strony – ludzi, którzy muszą żyć z piętnem, że ich bliscy wydawali, gwałcili lub nawet mordowali Żydów… Jak zapewne się domyślacie, niewielu było chętnych, by podzielić się swoją historią.

“Wyznanie” to najnowsza książka Jessie Burton – autorki “Miniaturzystki” i “Muzy”. Bardzo lubię powieści tej autorki. Dają one możliwość, by na chwilę oderwać się od otaczającej nas rzeczywistości, a ich fabuła jest intrygująca i wciągająca.
Bardzo chętnie sięgnęłam po “Wyznanie” podejrzewając, że ta lektura mnie nie zawiedzie. Czy faktycznie tak było?
Książka ma premierę 28 października, a ja już dziś zapraszam Was do przeczytania recenzji!

“Kobiety z Vardø” to powieść, która zaintrygowała mnie od samego początku – tym bardziej, że jest oparta na faktach. Właśnie ogromnym atutem książki jest nota historyczna, która znajduje się na jej końcu. Dzięki temu czytelnik jest w stanie bardziej wczuć się w historię i wyobrazić sobie te odległe czasy i przeszywający mróz, jaki odczuwali bohaterowie. Chyba każdy zgodzi się ze mną, że książki oparte na faktach, mają jeszcze więcej uroku?

Seryjni mordercy od zawsze wywoływali w ludziach zarówno strach, jak i fascynację, dziwne zainteresowanie. Z jednej strony nikt nie chciałby spotkać ich na swojej drodze, ale z drugiej… każdy próbował zrozumieć “dlaczego” i niejednokrotnie do zasłyszanej opowieści dodawał swoje trzy grosze. Na ich temat powstało mnóstwo filmów oraz książek, niejednokrotnie sami sięgamy po kryminały, gdzie są ich głównymi bohaterami. Lubimy ich, współczujemy im, życzymy kary lub nawet śmierci. Jednak morderstwa to rzeczywistość, która nas otacza. W Polsce z rąk drugiego człowieka ginie około 500 osób rocznie. Dzisiejszy wpis poświęcam zatem książce o seryjnych mordercach II Rzeczypospolitej Polskiej – “będzie Wam u mnie jak w raju”.

“Pokora” to tytuł najnowszej powieści Szczepana Twardocha, która będzie miała swoją premierę dokładnie za 2 dni – 16 września. Ukaże się ona nakładem Wydawnictwa Literackiego.

Szczepan Twardoch jest pisarzem, którego książki albo się uwielbia, albo nienawidzi. Wydaje się, że nie ma tu stanów pośrednich, bowiem autor ma tyle samo zwolenników swojej prozy, co przeciwników. Po ucieczce do przedwojennej Warszawy w “Królu”, gdzie opowiedział historię pięściarza Jakuba Szapiro, Twardoch wraca znów na Śląsk. Tu stykają się dwa światy – stary i nowy, a główny bohater, podobnie jak w “Morfinie” próbuje zdefiniować kim tak naprawdę jest.

“Saturnin” to najnowsza książka Jakuba Małeckiego. Muszę przyznać, że czekałam na nią z niecierpliwością, ponieważ bardzo sobie cenię prozę tego autora. W “Saturninie” Małecki wraca na wieś. Zbliża się klimatem do “Rdzy”, opowiada znów o wojnie. Co najlepszego w tej książce, znajduje się na samym końcu, do którego poprowadzą nas wyjątkowi bohaterzy. Jaką książką jest “Saturnin” i czy perełka, którą autor umieścił na samym końcu, warta jest tej przeprawy?

Parę lat temu po raz pierwszy zetknęłam się z Johnem Irvingiem, przeczytawszy jego “Aleję tajemnic”. Pamiętam, że do lektury skusiła mnie wtedy okładka (tak, jestem okładkową sroką!). Nie była to jego najlepsza powieść, ale właśnie przez to zapragnęłam poznać autora bardziej. “Świat według Garpa”, o którym opowiem dziś na blogu, jest dla mnie wyjątkową książką – bo z autografem. John Irving nie należy do moich ulubionych autorów, ale egzemplarzem książki z jego podpisem przecież nie pogardzę! Dlatego kiedy Diana z bloga Bardziej Lubię Książki wrzuciła informację, że ma dwie takie książki do oddania, nie zwlekałam – od razu ich zapragnęłam!

“Świat według Garpa” to książka, którą kiedyś czytali wszyscy. Dziś młode pokolenie trochę o niej zapomniało, a to niedobrze, bo jest bardzo uniwersalna i wciąż aktualna!