Lipcowe zapowiedzi pojawiają się na moim blogu z lekkim poślizgiem, ale najważniejsze, że są! Wpis piszę też dla Was w nietypowych okolicznościach, ponieważ w przerwie pomiędzy jednym, a drugim egzaminem. To już końcówka sesji i ostatnia prosta przede mną, a później można będzie w końcu odetchnąć pełną piersią i zacząć się cieszyć urokami lata. O ile pogoda nam na to pozwoli. Sprawdźmy zatem, co warto czytać w lipcu.

“Mali mężczyźni” to już trzecia część przepięknej sagi, którą miałam możliwość rozkoszować się w tym roku. Po “Małych Kobietach” i “Dobrych żonach” przyszedł czas na opowieść o dorastających chłopcach. Pamiętacie roztargnioną chłopczycę Jo, której serce skradł profesor Fritz? To właśnie o nich, a właściwie o dziele ich życia – szkole dla chłopców – przeczytacie w tym tomie.

Być może właśnie narodził się w mojej głowie pomysł, na nową akcję czytelniczą… Muszę przyznać, że taka zabawa bardzo mi się spodobała. W maju namawiałam Was, aby czytać te lektury, które zalegają na naszych domowych półkach. Był to czas kwarantanny, kiedy większość bibliotek pozostawała zamknięta, a więc i dostęp do kultury utrudniony. Uznałam, że warto w końcu ruszyć coś z tych “stosów hańby”. Mój okazał się z resztą nie taki duży, ale udało mi się przeczytać z niego parę książek.
W czerwcu, kiedy w końcu otwarto biblioteki, postanowiłam aktywnie z nich korzystać. To podsunęło mi pomysł, aby opowiedzieć Wam o książkach, które chciałabym skompletować w swojej biblioteczce. Być może w lipcu będziemy czytać (i kupować) właśnie takie książki? Zapraszam Was do przeczytania najnowszego artykułu na blogu.

Wizyta w bibliotece w czasach pandemii?! Brzmi niewiarygodnie, ale muszę przyznać, że od kiedy zamknięto wszelkie instytucje książkowe, moje domowe zapasy książek bardzo się uszczupliły. Nie miałam ich zresztą wcale aż tak dużo, bo nie naliczyłam nawet 20 książek. Raczej nie jestem z tych osób, które kupują książki na zapasach. To, co dostaję do recenzji czytam na bieżąco i opisuję na blogu. Jeśli ktoś bliski podaruje mi książkę, też staram się przeczytać ją w miarę szybko… Jak więc sami widzicie, bardzo brakowało mi biblioteki! W maju zrobiłam akcję na moim blogu, która polegała na tym, że czytałam te książki, które miałam w domu. Ale jak pewnie sami z doświadczenia wiecie, nie zawsze tak się da. Czasem po prostu na pewne książki musi przyjść odpowiedni czas i ochota… Dlatego, gdy tylko ogłosili otwarcie bibliotek, natychmiast popędziłam do mojej. Dziś opowiem Wam, jak wygląda wizyta w bibliotece w czasach pandemii.

Maj minął mi w tempie błyskawicy. I choć to jeden z najpiękniejszych miesięcy w roku, tym razem nie miałam okazji się w nim zauroczyć. Tegoroczny maj był niczym początek brzydkiej jesieni – chłodny, deszczowy, ponury. To był czas czytania dobrych książek, dlatego też ze zniecierpliwieniem czekam na to, co przyniesie nam czerwiec – czy zdoła pobić majowe lektury?

Bardzo długo zbierałam się, aby napisać recenzję tej książki. “Przez” to najnowsza powieść Zośki Papużanki – jednej z najciekawszych autorek młodej polskiej literatury. Jej pisarstwo poznałam od “Szopki”, którą czytałam jeszcze w czasach licealnych. Rok temu sięgnęłam po zbiór opowiadań “Świat dla Ciebie zrobiłem”, który bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. Wraz z początkiem wiosny, nadszedł czas na “Przez” – opowieść, w której świat zamknięty jest w obiektywie.

“Dlaczego nikt nie widzi, że umieram” to książka, na której premierę w tym roku czekałam ze zniecierpliwieniem. Bardzo lubię czytać reportaże na takie tematy, dlatego też ciekawa byłam, jak do niego podeszła autorka. Przemoc psychiczna jest niestety bardzo powszechna w naszej codzienności. To taki niewidzialny wróg – jest obecny i atakuje znienacka, choć nie zawsze zdajemy sobie sprawę z jego istnienia. Ofiary przemocy psychicznej są zmanipulowane i zastraszone. Same nie są w stanie sobie pomóc. Osoby z ich otoczenia nie zawsze wiedzą, że dzieje im się krzywda. “Dlaczego nikt nie widzi, że umieram” to książka opisująca historie ofiar przemocy psychicznej.

“Trawka. Jak zdelegalizowano marihuanę” to była dla mnie lektura obowiązkowa, po obejrzeniu seriali o najsłynniejszych baronach narkotykowych. Choć w temat zaczęłam wgłębiać się od “Narcos”, przedstawiającego historię kokainowego króla Escobara, zobaczyłam też “Narcos. Meksyk” oraz “El Chapo”, gdzie przedstawiono historię marihuany. Seriale oczywiście polecam, a książkę? Zapraszam do przeczytania recenzji!